God in het alledaagse

Onlangs zat ik in Het Pand te praten met twee leden van onze geloofsgemeenschap die zelf een heel andere culturele achtergrond hebben dan ik: Surinaams en Afrikaans. Er ontstond een mooi gesprek over hoe cultuur invloed heeft op hoe je God en geloven ervaart.

Zij vonden beiden dat mensen van Nederlandse afkomst hun geloof veel minder ‘leefden’ en dat je niet eens meteen doorhebt dat je met een medechristen te maken hebt. Ze vonden dat onvoorstelbaar. Zij vertelden me dat er in hun beide culturen veel meer vanuit de Geest wordt geleefd, en ook vanuit het idee dat de duivel een tegenmacht is die aan je trekt. Zij beleefden dat beiden heel direct in de alledaagse dingen. Zoals: als je ziek bent komt dat door de duivel en is gebed het eerste wat je doet. Medicatie komt daarna.

Ik vond het een mooie les om zelf ook weer te beseffen dat ik ook vaak leef vanuit het idee dat geloof iets is wat je met name achter de voordeur doet. Maar dat dat eigenlijk heel raar is; deze wereld is van God! Ook liet het gesprek me zien dat ik soms bijna geen oog meer heb voor wat God doet in het alledaagse, maar dat ik veel dingen een heel andere verklaring geef. En hoe cultureel bepaald die bril eigenlijk is. God is groter dan de westerse kijk die ik heb. Ook dit soort dingen leer je in Het Pand!

Verder merk ik dat ik steeds trotser word op de geloofsgemeenschap in Het Pand. Afgelopen zomervakantie, een periode waarin we normaalgesproken ‘vakantie’ hebben in Het Pand, gaven de leden aan dat ze dit jaar graag door wilden in de vakantie. En hebben ze dat zelf met elkaar opgepakt: zowel de praktische kant zoals de lunch regelen als de inhoudelijke kant door bijvoorbeeld een bijbelquiz. Dat gaf nog weer een extra gevoel van ‘we doen en willen dit met elkaar’. Ook horen we steeds weer van bezoekers die voor het eerst komen: “Ik voel me heel welkom, en het is voelbaar dat jullie iets heel moois met elkaar hebben.”

Jan Waanders (Jan van Het Pand)