Pronkjewailn 2019: Groeten uit Selwerd aan Zee
Elk kind heeft dromen over later. Om te ontdekken wat je kunt, waar je goed in bent, waar jouw kansen liggen, is speelruimte nodig. Voor kinderen in armoede (1 op de 5 in de stad) is die speelruimte niet groot. Om te kijken wat we daaraan kunnen doen is het belangrijk om heel goed te luisteren naar de stem van kinderen. Hoe kijken zij naar armoede? Wat zijn hun eigen oplossingen? |
Nihel is samen met haar zusje Israe in Selwerd aan Zee. Spelen met zand en water, dansen, zingen, schminken… Er is twee weken lang van alles te beleven in de speeltuin van Selwerd. Kinderen die niet ver weg op vakantie zijn, kunnen vakantie vieren in hun eigen wijk, op hun eigen strandje.
Ellen (21, ALO-student) is een van de vele vrijwilligers die twee weken in de speeltuin werkt om de kinderen een mooie tijd te geven. ‘Veel kinderen worden hier ’s morgens gebracht en aan het eind van de middag weer opgehaald. Ze hebben meestal niets te eten bij zich. Wij geven ze broodjes, krentenbollen en drinken. Voor frietjes, chips en snoep moet wel wat betaald worden. Verder is echt alles gratis.’
Israe (7) vindt het stom dat eten geld kost. Haar moeder heeft niet veel geld in de spaarpot. Ondertussen eet ze een lekkere krentenbol en speelt ze vrolijk verder op het strandje.
Zolang er vrijwilligers zijn als Ellen kunnen deze kinderen een zorgeloze zomer in eigen wijk beleven.
Binnen worden ansichtkaarten geschreven aan de burgemeester. Opdat hij zal weten dat deze jonge stadjers genieten van een zomervakantie in de eigen wijk!