Waarom ligt er vuilnis op het balkon?

Annemarie Meerman wandelt deze zomer door de Oosterparkwijk om de wijk en de mensen te leren kennen. Ze neemt ons mee op stap. Deel 2 van 3.

Ik ben inmiddels drie keer voor een paar uren ‘mijn’ stukje van de wijk in geweest. Wat is er ontzettend veel te ontdekken in de straten waarvan ik dacht dat ik het meeste wel kende. Nu ik de tijd neem om rond te lopen, stil te staan, te kijken en een praatje met mensen aan te knopen, zie ik ontzettend veel meer. Mensen die openstaan voor een gesprek delen soms veel van hun persoonlijke leven. Wat zie ik, en klopt alles wat ik zie? Ik merk dat ik vertraag en dat wanneer ik rondloop in de straten of op een bankje zit te kijken het besef van tijd langzaam verdwijnt. De haast ebt weg.

Het verschil tussen oude en nieuwe huizen in staat van onderhoud, de tuinen, de fietsen voor het huis, de auto’s op straat. De plaatsing van vuilniscontainers en extra prullenbakken die door de wijk geleegd worden. Vuilnis in tuinen en op balkons. Straten vol keurige tuinen en auto’s, flats waar vooral swapfietsen voor staan, andere flats waar ik nog nooit iemand in of uit heb zien komen.

Het is een groen stukje wijk met veel verschillende soorten huizen. Flats, portiekwoningen, rijtjeshuizen, nieuwbouw. Elke soort heeft heel duidelijk zijn eigen bewoners. Het is ontzettend leuk om deze verschillen te leren herkennen, om patronen te ontdekken. Ook heel erg confronterend. Wát een verschillen soms in één straat.

Ik merk dat ik vooroordelen heb over mensen die in bepaalde huizen wonen. Ik benoem de vooroordelen die ik heb naar mezelf en probeer te ontdekken of ze kloppen. Soms zit ik er volledig naast. Is rijk wel rijk en arm wel arm? Wat is arm eigenlijk? Het ontbreken van financiële middelen, sociale contacten, misschien allebei, of meer?

Een mevrouw met een heel erg rommelige tuin vertelt dat ze het verschrikkelijk leuk vindt om in de tuin te werken en alles netjes op orde te houden, maar dat het vanwege haar gezondheid erg lastig is om te bukken en het onkruid weg te halen. Weg mijn oordeel dat in dat huis wel iemand moest wonen die niets om de tuin geeft.

Een meneer die uit een woning komt waarvan ik de gordijnen nog nooit open heb gezien, vertelt dat hij in de nachtdienst werkt bij een beveiligingsbedrijf. Hij slaapt overdag, daarom heeft hij altijd de gordijnen dicht. Deze lichte maanden vindt hij fijn, zo is het wanneer hij terugkomt van zijn werk al een paar uren licht geweest en heeft hij het gevoel nog wat van de dag te zien. Wat dacht ik eerst toen ik langs zijn woning liep? Dat er dingen gebeurden die niet door anderen gezien mochten worden, of dat het een enorme rommel was in huis.

Je gaat nadenken over waarom dingen zijn zoals ze zijn. Waarom ligt er vuilnis op het balkon? Is de persoon misschien slecht ter been, heeft hij of zij geen hulp? Durven ze niet naar buiten, is de container te ver weg? Of, is misschien de vuilnispas kwijtgeraakt en lukt het niet om bij de gemeente een nieuw exemplaar aan te vragen?

Waarom is er op zaterdag in het ‘nieuwe’ gedeelte van de straat meer bedrijvigheid? Is dat bijvoorbeeld omdat de ouders daar sportlessen voor hun kinderen kunnen betalen?

Lees hier deel 1 van Annemaries ervaringen. Binnenkort verschijnt op deze website deel 3.